B Leopoldstrackt

De Leopoldstrackt is de eerste, echte, uitbreiding van de Hofburg. Er zijn oudere vleugels, maar die zijn gebouwd als zelfstandige gebouwen. Was het vroeger vooral een woonvleugel, nu zijn hier de kantoren van de bondspresident.
De ruimtes staan beschreven in de onderstaande tabel, waarvan de nummers corresponderen met de nummers op de plattegrond. Indien er meer informatie beschikbaar is over deze ruimte, is er een knop te vinden met het kamernummer.
Klik op de knop hieronder om rechtstreeks naar de historie toe te gaan.

Maria Theresia appartement
B01	1e Bellariakamer 1e Bellariazimmer	De eerster kamers van de kanselarij van de bondspresident hebben nog grotendeels het uiterlijk en bestemming als in de tijd van Maria Theresia. Zo betreed men deze vertrekken via de Adlersteige en komt men eerst in de zogenaamde Bellariakamers. De naam komt van de aanbouw welke een klein stukje verder is gebouwd aan de Leopoldstrackt. De ruimte wordt gedomineerd door 2 schilderijen. De ene stelt de gemalin van Leopold I voor, Magarite Teresa van (Habsburg)Spanje. Zij was de eerste vrouw die deze vleugel bewoonde. Een 17e eeuwse kunstenaar heeft dit schilderij in de stijl van Velazquez geschilderd. Het 2e, wezenlijk ouder schilderij toont aartshertog Ferdinand II van Tirol.
B02	2e Bellariakamer 2e Bellariazimmer	In de tweede Bellariakamer bevinden zich enkele pastelschilderijen van de beroemde Zwitserse schilder Jean Etienne Liotard, waaronder een bijzonder schilderij van Maria Theresia. De keizerin is afgebeeld in een eenvoudig kleed welke met bont is afgezet. Dergelijke kleding droeg ze voornamelijk in huiselijke kring. Er tegenover hangt een schilderij van haar man, Frans I. Verder staat er een kabinetkast ingelegd met lapis-lazulli en mozaïek inzetstukken welke rond 1740 stamt. Een tweede kabinet verrast door het speels-ingewikkelde in elkaar grepen van de vleugeldeuren, die een dozijn van laden en geheime vakken verbergen.
B03	Rozenkamer Rosenzimmer	Deze kamer is genoemd naar de fraaie schilderingen boven de deuren. Het belangrijkste kunstwerk in deze kamer is het keizerlijke 'voorstelling' uurwerk. De kamer wordt nu gebruikt voor ontvangsten.
B04	Pietra-Dura kamer Pietra-Durazimmer	Dit is het eerste vertrek welke als representatieruimte wordt gebruikt. De ruimte is versiert met bonte schilderijen aan de muur, welke echter geen schilderijen zijn. Allen bestaan uit zongenaamd Pietra-dura, wat betekend: Hard steen. De hier opgehangen verzameling is de grootste ter wereld. Ook deze zaal wordt voornamelijk als ontvangstruimte gebruikt.
B05	Spiegelzaal Spiegelsaal	De drie venster grote Spiegelzaal diende oorspronkelijk als feestzaal voor de leden van het keizerlijk huis bij bijzondere gebeurtenissen. Deze ruimte heeft, opvallend, niet zoals in de andere vertrekken een kachel, maar een haard waarin een open vuur branden. De zaal is bijzonder ruimtelijk, vooral door de zeer hoge spiegels en de fraaie kroonluchters die door deze spiegels een enorme lichtzee kunnen verspreiden. Na de ondertekening van het staatsverdrag van 1955, waarbij Oostenrijk zijn onafhankelijkheid terug kreeg, is in deze zaal het galaontbijt gehouden met de ministers van buitenlandse zaken van de vier bezettingsmachten.
B06	Werkkamer Maria Theresia / Miniaturen kabinet Arbeitzzimmer Maria Theresia / Miniaturen-kabinett	Deze ruimte wordt ook wel het Miniaturen kabinet genoemd en was de werkkamer van Maria Theresia. Hier stond haar werktafel die tegenwoordig in de volgende kamer staat. De naam Miniaturen kabinet komt van de grote verzameling, soms zeer waardevolle, miniaturen welke door keizer Frans II zijn verzameld.
B07	Slaapkamer Maria Theresia Schlaffzimmer Marie Theresia	Deze grote kamer diende Maria Theresia nadat ze weduwe geworden was, als slaapkamer. Hier is ze ook op 63 jarige leeftijd overleden. Voor die tijd was dit een hoge leeftijd. Er is veel historie in deze kamer te vinden.
B08	Jachtkamer Jagtzimmer	Deze kamer wordt de Jachtkamer genoemd en wordt tegenwoordig gebruikt als vergaderkamer. De ruimte hoorde niet tot de vertrekken van Maria Theresia, maar wel bij de statievertrekken die zich in de Schweitzerhof bevonden en hier op aan sloot. Het behoorde wel tot de vertrekken van keizer Frans I/II.
B09	Geheime Raadszaal Geheime Rathstube	De geheime Raadszaal was dé vergader en ceremoniezaal van het keizerrijk. Hier werd de officiële geschiedenis van het 56 miljoen inwoners tellende Oostenrijks-Hongaarse keizerrijk geschreven.
Jozef II appartement
B10	Slaapkamer Jozef II Schlaffzimmer Jozef II	Aan de kant van de Heldenplatz zijn de vertrekken die keizer Jozef II als woning hebben gediend. Het eerste vertrek diende als slaapkamer van de keizer. Het is versierd met Brusselse tapijten uit de 18e eeuw en ingericht met blauwe meubelen. Vandaar ook de oude naam van deze kamer, Blauwe Salon.
B11	Groene Salon Grüne Salon	Deze kamer werd door keizer Jozef II gebruikt als werkkamer en dient tegenwoordig als werkkamer voor de Oostenrijkse president.
B12	Ontvangstsalon Empfang salon	Helaas is er geen beschrijving van deze ruimte
B13	Antichambre Antechambre	Helaas is er geen beschrijving van deze ruimte
B14	Doorgangskamer Durchgangszimmer	Helaas is er geen beschrijving van deze ruimte
B15	Doorgangskamer Durchgangszimmer	Helaas is er geen beschrijving van deze ruimte
B16	Audientiezaal Audienssale	Helaas is er geen beschrijving van deze ruimte
B17	Kabinet Cabinet	Helaas is er geen beschrijving van deze ruimte
B18	Logeerkamer Gästerzimmer	Helaas is er geen beschrijving van deze ruimte
B19	Logeerkamer Gästerzimmer	Helaas is er geen beschrijving van deze ruimte
B20	Logeerkamer Gästerzimmer	Helaas is er geen beschrijving van deze ruimte
B21	Jozef- of Kamerkapel Josef- oder Kammerkapelle	Aan het westelijke uiteinde van de Leopoldtrackt, vlak bij de Bellaria, is een laatste verrassing te vinden voor de bezoeker. Hier is een fraaie hofkapel te vinden.
B22	Adelaarstrap Adlersteige	Toegangstrap voor de Leopolds- en Amaliatrackt. Keizerin Elisabeth gebruikte deze trap om naar haar vertrekken in de Amaliatrackt te gaan. Nu is het de belangrijkste trap voor de gasten van de president.

Geschiedenis van de Leopoldstrackt

De vleugel in de 1e helft 18e eeuw

Bij het Turkenbeleg van 1683 werd de Leopoldinischer Trakt letterlijk met kogels doorzeefd. Maar spoedig erna weer herbouwd.

Keizerin Maria Theresia

Pas onder Maria Theresia kreeg het interieur het aanzien, dat het thans nog heeft. Deze grote keizerin, Oostenrijkse ,Landesmutter", stierf hier op 29 november 1780. Haar einde kwam niet onverwachts. In tegenwoordigheid van haar zoon en opvolger Joseph II vloden haar laatste aardse ogenblikken voorbij, terwijl zij in een stoel aan het geopende venster van haar kamer zat. Haar laatste woorden waren: ,Gott nimm meine Seele auf".

Keizer Jozef II

Haar revolutionaire zoon Joseph II ging nu terstond Oostenrijk maken tot het laboratorium van zijn rationalistische experimenten. Ook hij resideerde in de Leopoldinischer Trakt en hield hier zijn audiënties. Hier ontving hij paus Pius VI, die naar Wenen was gekomen om de antiklerikale keizer tot andere gedachten te brengen.

De vleugel in 1814

Aanvankelijk lag de vleugel bijna direct op de stadsmuur. Keizer Napoleon gaf in 1805 opdracht de Burgbastei, welke voor de Hofburg lag, op te blazen. Hiermee kwam er een groot terrein vrij waar, nadat de stadsmuur een eindje verder was herbouwd, een groot plein werd aangelegd, welk later de Heldenplatz werd genoemd.

De vleugel in 1848

De ouders van keizer Franz Joseph I, namelijk aartshertog Franz Karl en aartshertogin Sophie bewoonden eveneens de Leopoldinischer Trakt.
De kinderkamers van hun kinderen, maar ook van de kinderen van Frans Jozef en Elisabeth waren aanvankelijk ook in deze vleugel ondergebracht, maar op een hogere verdieping. Later ging deze naar de Radetzkykamers in de Schweitzertrackt.

Dr. Karl Renner in de Hofburg

Tijdens de Tweede Oostenrijkse Republiek werd de Leopoldinischer Trakt de ambtszetel van de Oostenrijkse bondspresident. In diens werkkamer staat de beroemde tafel van Metternich, waarop deze veertig jaar Lang zijn politieke plannen uitwerkte.

Aan het einde van de vleugel is er in de 19e eeuw nog een stuk aangebouwd, de Bellaria. Deze geeft tegenwoordig toegang tot de vleugel en de Adlersteige.

Onder de Leopoldinischer Trakt is de vroegere Hofkeller, bestaande uit drie onderaardse verdiepingen. Op de parterre was van 1668 tot 1918 de Hauptwache ondergebracht, bestaande uit militairen van Weense regimenten of van regimenten, die tijdelijk in Wenen waren gedétacheerd. Het aflossen van de wacht om 1 uur 's middags werd steeds opgeluisterd door militaire muziek. Deze ,Burgmusik", die 20 minuten duurde, was bij de Weners zeer populair en trok een grote belangstelling. Keizer Franz Joseph verscheen altijd even aan het raam om het aflossen van de wacht gade te slaan.

In de kelders zijn gipsmodellen opgeslagen van de beeldhouwwerken van de gebouwen op de Ringstrasse.

Voor bezoekers die via zoekmachines of rechtstreekse links op een losse pagina terechtkomen, is het met de onderstaande knop mogelijk de indexpagina te benaderen en zo de gehele site te bezoeken.