 |
 |
|
|
|
Aan het westelijke uiteinde van de Leopoldtrackt, vlak bij de Bellaria, is een laatste verrassing te vinden voor de bezoeker. Vanuit een smalle voorkamer opent zich een deur van ogenschijnlijk een wandkast en kijkt vervolgens in een ruime kapel welke bijna net zo groot is als een kerk van meerdere verdiepingen hoog. De "kastdeur" bied toegang tot het oratorium waardoor Maria Theresia zonder haar woning te verlaten de mis kon bijwonen.
De laatst 5 ramen zijn van de Jozefkapel
Slecht weinig Weners weten van het bestaan van deze kapel. Van buiten is alleen zichtbaar dat de laatste ramen van de Leopoldsvleugel iets groter zijn. Het is van buiten niet te zien welke pracht zich hier verschuilt.
Altaarstuk
De kapel die vroeger St. Michaels of Kammerkappelle heette, word in 1772in opdracht van Maria Theresia kompleet vernieuwd en werd gebruikt bij officiële gelegenheden. Ook diende het als extra ruimte als de hofkapel in de Schweitzertrackt te klein was. Het oorspronkelijke altaarschilderij, de dood van de heilige Jozef, van Carlo Maratti word in de kronieken als bijzonder mooi omschreven. Bij de zilveren bruiloft van Frans Jozef en Elisabeth (Sisi) werd het door de Beierse verwanten als geschenk, vervangen door een driedelig altaarstuk van Hans Canons. Het bevat de portretten van de toenmalige keizerlijke familie in allegorische voorstelling.
Voor bezoekers die via zoekmachines of rechtstreekse links op een losse pagina terechtkomen, is het met de onderstaande knop mogelijk de indexpagina te benaderen en zo de gehele site te bezoeken.
