 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
De ruimtes staan beschreven in de onderstaande tabel, waarvan de nummers corresponderen met de nummers op de plattegrond. Indien er meer informatie beschikbaar is over deze ruimte, is er een knop te vinden met het kamernummer. Onder aan dit kameroverzicht is een stukje van de geschiedenis te vinden.
|
Begane grond |
||||||
| N01 | Festsaaltrackt |
De voorgevel van dit gebouw is afwijkend ten opzichte van die van de
zijgevel en de gevel van de Neue Hofburg. Dit komt doordat de plannen
steeds werden gewijzigd. Aanvankelijk zou er een totaal ander gebouw
neergezet worden.
Dit moest dan over de volle lengte van het complex komen en de Leopoldsvleugel, Ceremoniezaal en de Alte Burg aan het oog onttrekken. Uiteindelijk is er alleen een verbindingsvleugel gekomen met daarin de feestzaal. |
||||
| N02 | Hal |
In deze zaal worden de bezoekers ontvangen voordat ze naar de zaal van bestemming worden gebracht. |
||||
| N03 | Zijhal | Van deze ruimte is geen beschrijving beschikbaar. | ||||
| N04 | Aartshertog Karlzaal |
De vroegere functie van deze ruimte is niet duidelijk. Nu wordt het gebruikt voor bijeenkomsten voor maximaal 60 personen. |
||||
| N05 | Prins Eugeniszaal |
Ook van dit vertrek is de vroegere functie niet bekend. Nu wordt het gebruikt voor congressen voor maximaal 280 personen |
||||
| N06 | 1e zaal voor de wacht | Van deze ruimte is geen beschrijving beschikbaar. | ||||
| N07 | 2e zaal voor de wacht | Van deze ruimte is geen beschrijving beschikbaar. | ||||
| N08 | Keizerstrap |
Dit prachtige trappenhuis vormt een fraaie entree naar de hoofdverdieping van deze vleugel. Bij grote congressen of speciale gelegenheden, zoals het Keizerlijke bal wat hier ieder jaar op oudejaarsdag wordt gehouden, worden de gasten opgewacht door de keizerlijke wacht en lakeien. Hiermee wordt het keizerlijke verleden van de Hofburg in stand gehouden.
|
||||
| N09 | Tuinzaal | Van deze ruimte is geen beschrijving beschikbaar. | ||||
| 1e verdieping | ||||||
| N11 | Metternichzaal, voorheen Keizerstuin |
Deze zaal werd vroeger de Keizerstuin genoemd. Waarom is niet duidelijk. Verder is er geen beschrijving. Maximaal kunnen er 700 mensen in deze zaal plaats nemen |
||||
| N12 | Kleine zaal | Van deze ruimte is geen beschrijving beschikbaar. | ||||
| N13 | Voorzaal | Van deze ruimte is geen beschrijving beschikbaar. | ||||
| N14 | Feest- of Balzaal |
Door de voorzaal komt men in de feestzaal welke onder keizer Frans Jozef in 1908 begonnen is. Pas in 1923 werd deze voltooid. Opmerkelijk zijn de schitterende plafondschilderingen van de schilder Schramm. Deze stellen het motto van Frans Jozef voor: Viribus Unitis, of te wel: Met verenigde krachten. Tevens stelt het de macht van Oostenrijk voor en worden verschillende basisbehoefte via allegorische voorstellingen weergegeven. Te zien zijn: religie, gerechtigheid, dapperheid, wetenschap, kunst en landbouw.
De 15 lunetten zijn geschilderd door Veit en stellen verschillende Habsburgse heersers voor. Verder zijn er nog schilderijen te zien van veldheren en politici die een bijzondere betekenis voor het keizerrijk of voor Wenen hebben gehad, zoals Karel van Lotharingen, Koning Johann Sobieski, Eugen van Savoye, Kanzelier Kaunitz en vorst Metternich.
De zaal heeft nooit voor hoffeesten gediend. Tegenwoordig wordt het voor grote congressen en banketten gehouden. Eén keer per jaar dient het als decor voor het Keizersbal. Op die manier is er toch de sfeer te vinden die het eens had moeten krijgen.
Ook worden er andere soorten feesten gehouden, maar ook worden er internationale conferenties gehouden, zoals toen Oostenrijk voorzitter was van de EU.
|
||||
| N15 | Wintertuin |
Van deze ruimte is geen beschrijving beschikbaar. |
||||
| N16 | Ceremoniezaal |
Vanuit de feestzaal komt men via de zijgang, of via de wintertuin in de Ceremoniezaal. Deze is gebouwd tussen 1802 en 1806 in opdracht van Keizer Frans II/1 door de architect Ludwig Montoyer in classicistische stijl.
Het prachtige cassetenplafond wordt gedragen door 24 dubbele zuilen van kunstmarmer. Deze destijds moderne, maar kostbare techniek maakte het mogelijk elke kleur marmer te maken welke nodig was. Helaas was deze meestal duurder dan echt marmer. De balzaal van paleis Noordeinde is ook op deze manier uitgevoerd. De zaal wordt verlicht door 26 kroonluchters die oorspronkelijk voorzien waren van 1300 waskaarsen. Tot het einde van de monarchie diende deze zaal als troonzaal. Hier verhief Frans Jozef vele tot de adelstand. Ook nieuwe ridders van het Gulden Vlies werden hier tot ridder geslagen. Op 15 december 1852 vond de laatste openbare verheffing tot ridder plaats.
Een zeer oude gewoonte was dat het keizerspaar met Pasen de voeten wasten van 12 ouden van dagen. Dit gebruik komt voort de Bijbel, waar de voeten van Jezus gewassen werden.
Ook werden hier hoffeesten en bals gehouden welke alleen toegankelijk
waren voor de hoogste adel. |
||||
| N17 | Verbindingsgang | Van deze ruimte is geen beschrijving beschikbaar. | ||||
De Hofburg met in het midden de nieuwe troonzaal
Als aanbouw aan de Leopoldinischer Trakt liet keizer Franz in de jaren 1802 tot 1806 de Zeremoniensaal of Rittersaal verrijzen. De ruimte hiervoor was vrijgekomen doordat Napoleon de Burgbastei had laten afbreken
In deze Ceremoniezaal werd in 1867 de "Ausgleich" met Hongarije afgekondigd. Het keizerrijk Oostenrijk werd hierbij omgevormd tot de Oostenrijks-Hongaarse monarchie, een personele unie. Deze "Ausgleich" is voor een groot deel te danken aan het doortastende optreden van de vooruitstrevende keizerin Elisabeth. Zij had een grote bewondering voor het vrijheidslievende Hongaarse volk. Door de "Ausgleich" aan de Oostenrijkse regering of te dwingen, wist zij een opstand van de Hongaren te voorkomen, een opstand, die stellig tot ineenstorting van de Donaumonarchie zou hebben geleid. Voortaan had Hongarije een eigen regering. Gemeenschappelijk bleven het staatshoofd (In Oostenrijk keizer, in Hongarije koning genoemd), de buitenlandse politiek, het militaire apparaat en de financiën, terwijl beide staten verenigd werden in een tol-unie.
Troon- of Ceremoniezaal
Alle staatsinstellingen droegen voortaan in Oostenrijk het preadicaat K.K. d.w.z. "Kaiserlich-Koniglich." In Hongarije alleen "Koniglich". Alle instellingen, die beide staten gemeenschappelijk hadden, kregen het praedicaat: K and K, d.w.z. "Kaiserlich and Koniglich". Zo sprak men van de ,Kaiserliche and Königliche Armee". Op tal van gebouwen in Wenen en elders in Oostenrijk treffen wij nog steeds deze praedicaten aan. Bijvoorbeeld op de gevel van het Burgtheater staat in gouden letters: ,K.K. Hofburgtheater".
In de Ceremoniezaal werden jaarlijks het "Ball bei Hof" en het "Hofball" gehouden. Het "Ball bei Hof" beperkte zich tot de hoogste adel en was dus exclusiever dan het ,Hofball", waarop hoge functionarissen van leger en staat met hun dames werden uitgenodigd. Ook voor recepties en massa-audienties werd de Zeremoniensaal gebruikt. In de jaren 1945-1955 hielden hier de Russische bezettingsautoriteiten hun feesten, waar de wodka rijkelijk vloeide. Thans wordt de zaal voor internationale congressen gebruikt en ook vinden hier wel officiële ontvangsten en bals plaats, want het behoort met de, in het begin van onze eeuw gebouwde Grosse Festsaal tot het ,Kongress Zentrum
Als aansluiting tussen de Zeremoniensaal en de Neue Hofburg is de Festsaaltrackt gebouwd.
Het hoofdgebouw (Festsaaltrakt; tussen de Leopoldvleugel, de Alte Burg en de Neue Burg) dat sinds 1958 als congrescentrum in gebruik is, omvat de Festsaal (feestzaal) en de Zeremoniensaal (ceremoniezaal), de vroegere troonzaal. In het congrescentrum, dat ook enkele zalen in gebruik heeft van de Leopoldvleugel (de Marmerzaal en de Geheime Raadzaal), van de Alte Burg (Ridderzaal, Hellebaardenzaal, woonvertrekken van Radetzky) en van de Redoutenzaal-vleugel, worden ook bals georganiseerd. Zie hiervoor de overzichten van deze vleugels.
Voor bezoekers die via zoekmachines of rechtstreekse links op een losse pagina terechtkomen, is het met de onderstaande knop mogelijk de indexpagina te benaderen en zo de gehele site te bezoeken. Vanaf de middeleeuwen liep hier de stadsmuur waartegen de bibliotheek bijna tegen aan gebouw was.
